Οταν πεθαινεις στο Ματριξ, πεθαινεις και στο Ναμπουκανεζαρ.

Αρκετοι γνωστοι ιστολογοι ξεκινησαν μια πρωτοβουλια για την υπεράσπιση των ατομικών ελευθεριών και της ελευθερίας του λόγου στο Διαδίκτυο. Αναλυτικα η προταση υπαρχει στο μπλογκ του Ματθαιου Τσιμιτακη (συστηνεται διαβασμα). Ο τιτλος με βρισκει κατα 80% συμφωνο. Το υπολοιπο 20% ειναι που ρωταει: μονο στο διαδικτυο? Και αυτο εχει απολυτη σχεση με το οτι θεωρω οτι το πλαισιο της πρωτοβουλιας (το οποιο παρουσιαζεται στο προηγουμενο λινκακι) ειναι προβληματικο. Παρακατω κωδικοποιω γιατι.

Η βασικη μου θεση προκυπτει απο αυτα που περιεγραψα πιο αναλυτικα στην προηγουμενη αναρτηση μου, οτι κατα βαση

αφου καθε πολιτης ειναι δυνητικα ιστολογιστης […] οσοι ειμαστε μπλογκεραδες δεν ειμαστε ενα ξεχωριστο “ταργκετ γκρουπ”, δεν ειμαστε κλαδος, […] δεν εχουμε κοινες αναγκες και δεν εχουμε κοινα συμφεροντα […] που να ειναι επιπροσθετα των συμφεροντων και των αναγκων που εχουμε ηδη κοινα, σαν πολιτες.

Συνεπως η υποθεση της ελευθεριας λογου δεν μπορει να αφορα μονο το διαδικτυο. Ενας νομος σαν αυτον που φημολογειται οτι ετοιμαζεται δεν ειναι πληγμα για την ελευθερια του λογου στο ιντερνετ αλλα σοβαροτατο πληγμα για την ελευθερια του λογου στην κοινωνια γενικα και εν τελει στην ιδια την Δημοκρατια.

Το να περιοριζεται το αιτημα στο διαδικτυο ισοδυναμει με το να παραδεχεται κανεις οτι το διαδικτυο ειναι μια εικονικη πραγματικοτητα, ενας κυβερνοχωρος (cyberspace), που δεν εχει αμεση συναφεια με τον “πραγματικο κοσμο” (meatspace). Αυτος ο διαχωρισμος ειναι βαθεια ριζωμενος στην νοοτροπια μας, ηδη απο τις απαρχες του ιντερνετ και εχει γεννησει ολοκληρα καλλιτεχνικα ρευματα, σαν το cyberpunk -που ομως τελικα καταφεραν να αμφισβητησουν ακριβως αυτον τον διαχωρισμο (εξ’ου και ο τιτλος της αναρτησης).

Καποτε ισως ο διαχωρισμος αυτος και να ισχυε. Ομως, ο ολοενα και περισσοτερο επιταχυνομενος εκδημοκρατισμος του ιντερνετ ως μεσου σημαινει οτι το δικτυο δεν αφορα πια μερικους περιεργους τυπους που παιζουν Nethack, και διαβαζουν Phrack, αλλα τους παντες. Η εκρηξη που βλεπουμε στην ελληνικη μπλογκοσφαιρα δεν ειναι παρα η Παγκοσμια Επανασταση της Πληροφοριας που αρχιζει να γκαζωνει με την παραδοσιακη ελληνικη διαφορα φασης.

Οποτε ειναι κατα τη γνωμη μου σημαντικο να γινει συνειδηση ολων οτι:

1. Η ελευθερια να λες οτι θελεις στο δικτυο ειναι ισοδυναμη με την ελευθερια να λες οτι θελεις στο δρομο.
2. Η ελευθερια να εισαι ανωνυμος στο δικτυο ειναι ισοδυναμη με την ελευθερια να κυκλοφορεις ινκογκνιτο.

Επιπλεον, με προβληματιζει η (με τροποποιησεις βεβαια) υιοθετηση του Ναιλονικου “Μανιφεστου“. Απο τη μια, η κριτικη του Allu Fun Marx ειναι βασιμη, αλλα ακομα πιο σημαντικο ειναι το οτι το μανιφεστο -κατα τη γνωμη μου- πασχει υπερβολικα απο τον διαχωρισμο cyberspace/meatspace που λεω παραπανω. Ισως να παρεξηγω τις προθεσεις του μανιφεστου, αλλα μου βγαζει μια αισθηση οτι “ο μπλογκερ” ειναι κατι ξεχωριστο, περα και πανω απο την κοινωνια. Ολα αυτα που περιγραφονται στο μανιφεστο δεν ειναι χαρακτηριστικα “του μπλογκερ” αλλα του πολιτη και η επαναδιατυπωση τους για “τον μπλογκερ” μου φαινεται περιττη και -ας μου επιτραπει- επικινδυνη αφου δυνητικα ενδυναμωνει το ψηφιακο χασμα μιας και η επαναδιατυπωση ουσιαστικα χωριζει τους “μπλογκερ” απο τους αλλους.

Βεβαια, αν κοιταξει κανεις προσεκτικα το κειμενο της πρωτοβουλιας, μπορει να δει οτι ολη η παραπανω προβληματικη σε ενα βαθμο υπαρχει, αλλα -κατα τη γνωμη μου παλι- οχι ανεπτυγμενη. Και σε αυτο το σημειο βαζω τον αστερισκο οτι η πρωτοβουλια περιοριζεται στα μπλογκια. Οκει, καταλαβαινω οτι αυτο ειναι το συγκεκριμενο σημειο στο οποιο χτυπαει ο μπλογκονομος, αλλα τα μπλογκια δεν ειναι παρα μια απο τις παρα πολλες πλευρες του δικτυου, το οποιο δεν ειναι παρα μια απο τις πολλες πλευρες της ιδιας της κοινωνιας. Και τελικα, νομιζω οτι ειναι τακτικο λαθος να μην αναχθει η αντιδραση στον μπλογκονομο σε καθολικο αιτημα ενισχυσης και προστασιας της ελευθεριας του λογου τοσο ονλαιν, οσο και οφλαιν.

Παντως, το εν γενει αιτημα ειναι σωστο, οποτε προφανως και σαν καλος αριστεροκαγκουρας το στηριζω με τα μπουνια. Η κριτικη μου αλλωστε δεν γινεται απο απεναντι, αλλα απο διπλα.

Και τελοσπαντων, δεν ξερω γιατι τελικα καθομαι και γκρινιαζω αφου ετσι κιαλλιως στις 9 Μαρτιου θα πρεπει να διαβαζω για την Εισαγωγη στα Συστηματα Ηλεκτρικης Ενεργειας που δινω στις 11 Μαρτιου. 😦

……εκτος και αν εχω ριξει πολυ διαβασμα νωριτερα…………… 😛