G8/G20: Πεμπτη και Παρασκευη

Ειναι πια Κυριακη βραδυ και εδω και μερικες ωρες ειναι σαν να εχουν ανοιξει τα συννεφα για να πλυνουν το Τοροντο μετα απο μια επεισοδιακη συνοδο των G20. Τα πραγματα ειναι ηρεμα, ακομα και η ομαδα διαδηλωτων που κρατουνταν στην διασταυρωση των οδων Queen και Spadina, μεσα στο δρομο και τη βροχη για ωρες φαινεται να εχει αφεθει να διαλυθει. Οσα απο τα παιδια του TCMN δεν εχουν συλληφθει (και εχουν συλληφθει παρα πολλοι και βασικοι οργανωτες) ετοιμαζονται να διανυκτερευσουν στο convergence space, το ατυπο αρχηγειο του κινηματος, για να υποδεχθουν εκει οσους απελευθερωθουν απο την προσωρινη φυλακη που η αστυνομια εχει στησει στο ανατολικο ακρο της πολης.

Δεν εχω ακομα καθαρη εικονα για το τι συνεβη μεσα στη συνοδο καθαυτη, περα απο το οτι φαινεται οτι οι G20 επιβεβαιωνουν το ρολο τους σαν το διευθυντηριο των συμφεροντων του διεθνους καπιταλισμου. Φανταζομαι οτι τις επομενες μερες θα διαβασω περισσοτερα. Αυτα που γνωριζω ειναι τα οσα ειδα και τι εζησα στους δρομους της πολης τις τελευταιες μερες. Ειναι αποσπασματικα και διασπαρτα, μιας και οι κινητοποιησεις, ειδικα χτες το Σαββατο γινονταν σε ενα τεραστιο κομματι του κεντρου του Τοροντο, και μοιραια η πληροφορηση που εχω για τα οσα δεν ειδα με τα ματια μου ειναι απο τα καθεστωτικα ΜΜΕ.

Ειναι πολλα αυτα που εχω να μεταφερω, οποτε σημερα θα γραψω μονο για την Πεμπτη και την Παρασκευη, αφηνοντας την μεγαλη πορεια του Σαββατου και την τεραστια επιχειρηση καταστολης και διωξης του κινηματος που εγινε απο χτες το βραδυ μεχρι και σημερα την Κυριακη (και συνεχιζεται) για αυριο.

Στην προηγουμενη αναρτηση μου σας ειχα αφησει την Τεταρτη το βραδυ, μετα απο τις πορειες για queer και gender rights και την περιβαλλοντικη πορεια. Το πρωι της Πεμπτης, που ειχε χαρακτηριστει ημερα για τα δικαιωματα των ιθαγενικων κοινοτητων, εγινε πορεια σχετικα μαζικοτερη (μαζεψε καναδυο χιλιαδες κοσμο) απο τις προηγουμενες, στην οποια δεν κατεβηκα λογω κουρασης. Δειτε παρακατω το ρεπορταζ του Stimulator. Το απογευμα παιξαμε με τους Rhythms of Resistance στην απεργια των ξενοδοχουπαλληλων της Novotel. Το ξενοδοχειο βρισκεται κυριολεκτικα διπλα στην κοκκινη ζωνη αλλα η πικετοφορια ηταν πολυ ηρεμη. Εννοω ηρεμη απο την αποψη της αστυνομικης παρουσιας, γιατι απο φασαρια καναμε μπολικη!! Κορυφαιο το συνθημα “what’s that smell? Novotel!” με αναφορα στον γιγαντιο φουσκωτο αρουραιο των απεργων.

Μετα την πικετοφορια γυρισαμε στη βαση (το γκαραζ στο σπιτι δυο παιδιων που ειναι μελη της μπαντας) για τη βδομαδιατικη συναντηση μας. Πετυχαμε μερικους γνωστους μας στο τραμ οι οποιοι ηταν στην πρωινη διαδηλωση και μετα ειχαν παει στην πικετοφορια και μας περιεγραψαν πώς οι αστυνομικοι τους σταματησαν με πολυ ασχημο τροπο τρεις φορες μεσα σε μια ωρα για σωματικο ελεγχο και ελεγχο ταυτοτητας (στον Καναδα δεν ειναι προφανες οτι οι αστυνομικοι εχουν δικαιωμα να το κανουν αυτο). Φαινοταν το πραμα οτι θα ασχημαινε. Μετα τη συναντηση της μπαντας πηγα στην εκδηλωση Confront The Invasion, οπου μιλουσαν διαφοροι ιθαγενεις ακτιβιστες. Πιο ενδιαφεροντες οσο εκατσα να δω ηταν αντιπροσωποι των Μαπουτσε και ενας Μοχωκ που επαιξε φλογερα τοσο καταπληκτικη που με επιασε η νοσταλγια για τα ορεινα χωρια της Ελλαδας. Απεξω πιασαμε κουβεντα με εναν Εκουαδορεζο μαοικο που με πληροφορησε οτι ο προεδρος Ραφαελ Κορρεα δεν ειναι και τοσο καλη περιπτωση οσο νομιζα και στα καπακια γνωρισα και τον Διονυσιο, ελληνοκαναδο μακεδονοκρητικαρο που θελει να σπουδασει φιλοσοφια. Απο ατομα, το Τοροντο εχει μορφαρες λεμε.

Την Παρασκευη γινοταν το G8 στο Huntsville, μια κωμοπολη εξω απο το Τοροντο. Απαντηση του κινηματος ηταν η πρωτη μεγαλη πορεια, με θεμα Justice For Our Communities. Η πορεια ξεκινησε απο το παρκο Alan Gardens ανατολικα του κεντρου. Στην προσυγκεντρωση αρχισαμε να κανουμε φασαρια:

Η πορεια ειχε πολυ παλμο (βοηθαγαμε και μεις οσο μπορουσαμε) και ο κοσμος ηταν πολυ πυκνος. Ηταν κιολας νομιζω η πρωτη φορα που εβλεπα οργανωμενα μπλοκ διαδηλωτων σε καναδικη πορεια. Πολυ μου αρεσε το μπλοκ των CLAC με σημα το αγωνιστικο ρακουν. Η μερα ηταν ωραια και περα απο τον κοσμο της καθαυτο πορειας, υπηρχε και κοσμος που πηγαινοερχοταν μισοσυμμετεχοντας μισοβολταροντας, συμπεριλαμβανομενων και αρκετων Ελληνων συναδελφων απο το πανεπιστημιο.

Τα πραγματα αγριεψανε λιγο περιπου μιση ωρα αφου ξεκινησαμε να περπαταμε, οταν οι μπατσοι συνελαβαν εναν ανθρωπο στην ακρη της πορειας και εγινε ενας ψιλοχαμος στον οποιο οι μπατσοι εδειξαν και τις διαθεσεις τους απεναντι στους δημοσιογραφους. Αρχικα το μονο που ξεραμε ηταν οτι ο συλληφθεις ηταν σαρπραιζ σαρπραιζ μαυρος και ξενος και οτι τον συλλαβανε γιατι δεν υπακουσε τις διαταγες της αστυνομιας να μεινει στο πεζοδρομιο. Αργοτερα αποδειχθηκε οτι ο ανθρωπος ειναι …κουφος. Σε καποια φαση η πορεια συνεχισε και εφτασε στο επαρχιακο κοινοβουλιο του Ονταριο, οπου ομως οι διαδηλωτες δεν θελαμε απλα να την διαλυσουμε μιας και ηταν προγραμματισμενο απο τους διοργανωτες να στηθει καμπινγκ σε καποιο σημειο της πολης το οποιο κρατουταν μυστικο. Εγιναν διαφορες προσπαθειες να βρουμε (η πορεια ολοκληρη τωρα λεμε) τροπο να περασουμε απο καπου που δεν θα υπηρχαν μπατσοι αλλα τελικα μιας και οι διοργανωτες τα εκαναν θαλασσα καταληξαμε να επιστρεφουμε στο παρκο, οπου τελικα στηθηκε το καμπινγκ.

Στο καμπινγκ εγιναν συναυλιες, ομιλιες και διαφορες περφορμανς . Συγκινητικοτερο σημειο για μενα ηταν η ομιλια μιας κοπελας απο την οργανωση Damn 2025 η οποια ασχολειται πολυ τσαμπουκαληδικα με τα δικαιωματα των ΑΜΕΑ. Η κοπελα, σε καροτσακι και χωρις να μπορει να μιλησει (ειχε σκληρυνση κατα πλακας πιθανον? μου θυμισε τον Στιβεν Χωκιν), απηυθηνε αρχικα χαιρετισμο τον οποιο μετεφερε γραμμα γραμμα η βοηθος της, η οποια στη συνεχεια διαβασε την ομιλια απο χαρτι. Το θεαμα μιας τετοιας κοπελας να υψωνει την μικρη, στραβη γροθια της ηταν παρα πολυ ισχυρο.

Οταν νυχτωσε, ηρθαν με πορεια στο καμπινγκ καμια πεντακοσαρα ανθρωποι που μολις ειχαν παρακολουθησει μια ομιλια της Ναομι Κλαιν στο πανεπιστημιο Ραιερσον το οποιο βρισκεται κοντα στο παρκο. Μαζι τους ηρθε και η Ναομι Κλαιν, η οποια φτανοντας στο καμπινγκ μας ειπε οτι μιας και ειχε μαζεψει στο Ραιερσον ενα σωρο μεσοαστους που πληρωσαν 20$ για να την ακουσουν, ειπε να τους ψησει να κατεβουν πορεια στο καμπινγκ για αλληλεγγυη!!  Μιας και μαζευτηκε κοσμος, οι διοργανωτες του καμπινγκ προτειναν να φυγει πορεια απο το καμπινγκ προς την φυλακη για αλληλεγγυη στον συλληφθεντα.

Την πορεια προς τη φυλακη την ξεκινησαμε εμεις παιζοντας σαμπα (ναι, σαμπα νυχτιατικα) και περπατησαμε μια αποσταση περιπου 4-5 χιλιομετρων, μια ωρα δρομο μεχρι τη φυλακη μαζι με καμια τριανταρια ακομα ανθρωπους και συνοδεια αστυνομικων (οι αστυνομικοι με ποδηλατα στο μεταξυ, που στο πισω καλαθι του καθε ποδηλατου εχουν φορτωμενο ολο τον εξοπλισμο που εχουν οι δικοι μας μπλε ματαδες). Φτανοντας εκει συναντησαμε καμια δεκαρια αλλους συγκεντρωμενους οι οποιοι μας ειπαν οτι ο συλληφθεντας ειχε μεινει για αρκετες ωρες αρχικα χωρις δικηγορο και υστερα χωρις μεταφραστη νοηματικης (οι πανεξυπνοι οι μπατσοι αρχικα πηγαν να του δωσουν …αστυνομικο μεταφραστη για τη συναντηση με το δικηγορο του, τι να πεις), με τα χερια σε χειροπεδες, το οποιο για καποιον που συνεννοειται σε νοηματικη ισοδυναμει με φιμωση. Μειναμε εξω απο τη φυλακη μεχρι περιπου τις 3 το πρωι, οποτε και τελικα του επιτραπηκε να μιλησει με το δικηγορο του με μη-αστυνομικο μεταφραστη. Το Σαββατο το πρωι του οριστηκε δικασιμος και αφεθηκε ελευθερος.

(συνεχιζεται)