ΧΑΡΩΝ. Πλήρωσέ μου τον ναύλον, βρε παληάνθρωπε.
ΜΕΝΙΠΠΟΣ. Φώναζε, αν αυτό σ’ ευχαριστεί.
ΧΑΡ. Σου λέγω να μου πληρώσης τον κόπον μου.
ΜΕΝ. Από ‘κείνον που δεν έχει δεν μπορείς να πάρης τίποτε.
ΧΑΡ. Και υπάρχει κανείς που να μην έχη ένα οβολόν;
ΜΕΝ. Δεν ειξέρω τι έχουν οι άλλοι, εγώ ξέρω ότι δεν έχω.
ΧΑΡ. Μα τον Πλούτωνα, θα σε πνίξω, βρωμόσκυλον, αν δεν με πληρώσης.
ΜΕΝ. Κ’ εγώ θα σου σπάσω το κεφάλι με το ξύλο.
ΧΑΡ. Ώστε δωρεάν έκαμες τόσο ταξείδι;
ΜΕΝ. Θα σε πληρώση για μένα ο Ερμής, ο οποίος με παρέδωκε σε σένα.
ΕΡΜ. Ωραία, μα τον Δία, θα είνε αν υποχρεωθώ και να πληρώνω διά τους νεκρούς.
ΧΑΡ. Δεν θα σε αφήσω χωρίς να πλήρωσης.
ΜΕΝ. Αν θέλης τράβηξε στην άμμο το πλοιάριον και περίμενε• αλλ’ αφού δεν έχω πώς θα πληρωθής;
ΧΑΡ. Αλλά δεν εγνώριζες ότι θα επλήρωνες πορθμεία;
ΜΕΝ. Το εγνώριζα, αλλά δεν είχα. Λοιπόν έπρεπε διά τούτο να μη αποθάνω;
ΧΑΡ. Μόνον συ λοιπόν θα καυχάσαι ότι εταξείδευσες δωρεάν;
ΜΕΝ. Όχι δωρεάν, φίλε μου• διότι και τα νερά του πλοίου έχυνα και κουπί ετράβηξα και μόνον εγώ από τους επιβάτας σου δεν έκλαια.
ΧΑΡ. Αυτά δεν αξίζουν τίποτε για μένα• πρέπει να πληρώσης τον οβολόν• αλλοιώτικα δεν μπορεί να γείνη.
ΜΕΝ. Λοιπόν γύρισέ με πάλιν εις την ζωήν.
ΧΑΡ. Αστείος είσαι, διά να έχω και τιμωρίας από τον Αιακόν.
ΜΕΝ. Παύσε να με σκοτίζης λοιπόν.
ΧΑΡ. Δείξε μου τι έχεις στην σακκούλα.
ΜΕΝ. Λούπινα, αν θέλης, και το δείπνον της Εκάτης.
ΧΑΡ. Από πού μας τον εκουβάλησες αυτόν τον σκύλον, Ερμή; Και δεν δύνασαι να φαντασθής τι έλεγε εις το ταξείδι• εκορόιδευεν όλους τους επιβάτας και ενώ όλοι έκλαιαν αυτός ετραγουδούσε.
ΕΡΜ. Δεν γνωρίζεις, Χάρων, τι είδους άνθρωπον είχες εις το πλοίον σου; Είνε εντελώς ελεύθερος και αδιαφορεί δι’ όλα. Είνε ο Μένιππος.
ΧΑΡ. Και όμως αν σε συναντήσω άλλην φορά…
ΜΕΝ. Αν με συναντήσης; Δεν θα με συναντήσης δύο φορές.
Λουκιανός, Νεκρικοί Διάλογοι, 22. Χάρωνος και Μενίππου.
Από τον δευτερο τομο της μεταφρασης των Απαντων του Λουκιανου απο τον Κονδυλακη, διαθεσιμο στο Project Gutenberg.
Αποπανω, ο Μενιππος του Velázquez, απο τα Wikimedia Commons.
Leave a comment