You’re doing it wrong

Η Ελληνικη κοινωνια ειναι αντισημητικη. Αυτο δεν ειναι ερωτηση, ουτε ιδιαιτερα ακραια πολιτικη τοποθετηση. Ειναι παρατηρηση. Επισης, η Ελληνικη κοινωνια ειναι πατριαρχικη, ειναι ομοφοβικη, ειναι ρατσιστικη, και παει λεγοντας. Δεν λεω τιποτα το ιδιαιτερα εξυπνο εδω: καθε κοινωνια σε αυτο που λεμε “δυτικο κοσμο” εχει αυτα τα χαρακτηριστικα. Οντας σαρκα απο τη σαρκα της, η Ελληνικη αριστερα ειναι επισης αντισημητικη, πατριαρχικη, ομοφοβικη, ρατσιστικη. Δεν λεω κατι το σοκαριστικο εδω. Η αριστερα αποτελειται απο ανθρωπους που ειναι μελη αυτης της κοινωνιας. Ολοι ετσι εχουμε μαθει απο μικρα.

Οταν λεω βεβαια οτι ολοι (και εγω!) εχουμε αυτα τα χαρακτηριστικα, δεν λεω οτι ειμαστε φασισταρια του κερατα. Λεω απλα οτι ειμαστε ανθρωποι του καιρου μας, προιόντα της κοινωνιας μας. Οτι εχουμε μαθει να λεμε “πουστη”, “γυφτο”, “γυναικουλα”, “εβραιε” και να τα εννοουμε για βρισια, ακομα και εκεινοι απο εμας που εμεις οι ιδιοι ειμαστε  πουστηδες, γυφτοι, γυναικουλες και εβραιοι. Αυτο δε μας κανει αυτοματα κακους ανθρωπους, ποσο μαλλον φασιστες. Φασισταρια ειναι εκεινοι που αυτα ολα τα κανουν τιμη τους και καμαρι τους, τα κανουν σημαια της πολιτικης τους, τα θεωρητικοποιουν ως απαραιτητα συστατικα της ταυτοτητας τους. Λοιπον, το να ειμαστε απλα ανθρωποι του καιρου μας δεν μας κανει κακους ανθρωπους, μας κανει ομως υπευθυνους.

Να το πω αλλιως: πες οτι η κοινωνια μας ειναι μια λιμνη, οπου το νερο ειναι δηλητηριασμενο. Εμεις μεγαλωνουμε μεσα, πανω, γυρω σε αυτη τη λιμνη. Ολοι μας σε ενα βαθμο, μεχρι να ωριμασουμε, εχουμε μουλιασει στο δηλητηριασμενο νερο ο καθενας μας σε ενα βαθμο. Αλλοι σκασαν απο το αυγο στη μεση της λιμνης και μαθαν να αναπνεουν με βραγχια. Αλλοι σκασαν απο το αυγο στην παραλια και ειναι μισοβρεγμενοι. Αλλοι παραεξω και εχουν παρει απλα ενα πασπαλισμα. Η διαφορα η πραγματικη, ειναι τι κανει ο καθενας μας απο τη στιγμη που συνειδητοποιει οτι το νερο ειναι εχει μεσα δηλητηριο. Οι φασιστες λενε “το δηλητηριο στο νερο ειναι ολο το νοημα της λιμνης! ζητω το δηλητηριο!”. Οι συντηρητικοι αρνουνται την ιδια την υπαρξη του δηλητηριου. Οι φιλελευθεροι λενε “ε, τι να κανουμε, εχετε μηπως καλυτερη λιμνη να παμε?”. Εμεις λεμε θελουμε να καθαρισουμε τη λιμνη γιατι το δηλητηριο σκοτωνει αυτους που δεν το αντεχουν. Αυτο δε σημαινει οτι ειμαστε καθαροι απο το δηλητηριο. Σημαινει οτι ξερουμε οτι ειμαστε βρωμικοι, ξερουμε οτι το δηλητηριο δεν ειναι απαραιτητο συστατικο της λιμνης και θελουμε να το καθαρισουμε.

Λοιπον, οταν μας ερχεται μια αντιπροσωπεια απο αυτους τους πιο αδυναμους και μας λεει οτι μαγκες τα δηλητηρια στον εγκεφαλο σας σας εκαναν να μας πατησετε κατω, η απαντηση δεν μπορει να ειναι “μα εσεις πρωτοι απ’ ολους πρεπει να ξερετε οτι εμεις ειμαστε εναντια στο δηλητηριο και πώς τολματε να λετε οτι εμεις ειμαστε υποχειρια του δηλητηριου, ισα ισα εμεις ποναμε απο το δηλητηριο οπως εσεις και να το πατημα αυτο ηταν για να καταπολεμησουμε το δηλητηριο”. Η απαντηση θα επρεπε να ειναι: “για πες?”.

Οταν λοιπον σου στελνει Ισραηλιτική Κοινότητα Αθηνών ενα παραπονο, δουλεια σου, ω Αριστερα, δεν ειναι να τους βαλεις στη θεση τους και να τους πεις εσυ τι ειναι αντισημητισμος και τι οχι. Οταν πατας το ποδι καποιου και σου γυρναει και σου λεει με πονεσες, το πρωτο που λες ειναι συγνωμη. Το “δεν το ‘θελα” επεται και εχει νοημα μονο αν την εννοεις τη συγνωμη. Και αν απο πανω θες να λεγεσαι Αριστερα, δουλεια σου ειναι να ανοιξεις τα αυτια και να ακουσεις και να προσπαθησεις να καταλαβεις πώς και γιατι νιωσαν ντροπη. Δουλεια σου ειναι να προσπαθησεις να μαθεις απο αυτους και να προσπαθησεις να αλλαξεις.

Διαφορετικα, παλι το δηλητηριο δουλευει, παλι χωριζεις τον κοσμο σε εμεις και εσεις.

(Εχω ξαναποσταρει ποστ με τον ιδιο τιτλο. Παρομοιο το μηνυμα και τοτε.)

ΥΓ. Δεν ειναι ενα το δηλητηριο, ειναι πολλα. Και εχουνε και ιεραρχιες, διασταυρωνονται, αλλοι υποφερουν μονο απο μερικα. Το νοημα δεν ειναι να πουμε “το δικο μου το ζορι ειναι το πιο σημαντικο”. Το νοημα ειναι να δουμε οτι ολα τα ζορια ειναι ζορια και πρεπει να τα ξεφορτωθουμε. Ιντερσεξιοναλιτι το λενε αυτο στα αγγλικα και δεν εχω βρει καλη μεταφραση.