Μινιμουμ απαιτησεις απο μια κυβερνηση ΣΥΡΙΖΑ

Εγραψα τις προαλλες οτι, απο εδω που καθομαι, το συμπερασμα που βγαζω ειναι οτι η πιο λογικη σταση για τις εκλογες ειναι η κριτικη στηριξη του ΚΚΕ. Επιμενω σε αυτη τη θεση (αν και στο μεταξυ ο συντροφος αδερφος μου εξηγησε οτι οργανωση απο τα κατω –που νομιζα οτι κανει μονο το ΚΚΕ– παλευει να κανει και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Αυτο ομως δεν σημαινει οτι παραιτουμαι απο το δικαιωμα να εχω απαιτησεις  απο μια ινσαλλαχ κυβερνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Θεωρω (με τη λογικη που ανελυσα στο κειμενο στηριξης του ΚΚΕ) οτι περι τα οικονομικα μια κυβερνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν ειναι σε θεση να κανει κατι το ενδιαφερον, περα απο την ανακουφιση του προγραμματος της Θεσσαλονικης. Θα δουμε. Ομως αυτο δε σημαινει οτι δεν εχει χωρο να κανει προοδευτικες μεταρρυθμισεις (με την εννοια του ρεφορμισμου) σε τουλαχιστον δυο μετωπα: τον κοινωνικο φιλελευθερισμο και τον τεχνοκρατικο εξορθολογισμο του κρατους.

Οσον αφορα το πρωτο, δε βλεπω γιατι μια κυβερνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορει και δεν πρεπει να πραγματοποιησει μεταρρυθμισεις οπως π.χ. η ισοτητα γαμου, η αναγνωριση ταυτοτητας φυλου και η ιθαγενεια των δευτερης γενιας “ξενων”. Δεν κοστιζει λεφτα, δεν υπαρχει καμια τροικα να επιβαλλει λιτοτητα σε ανθρωπια. Οποιαδηποτε τετοια μεταρρυθμιση βεβαια θα εκανε ολο τον υπερσυντηρητικο “εθνικο κορμο” να παθει απανωτες υστερικες κρισεις, αλλα στην τελικη  να πανε να γαμηθουνε, ε μα πια αρκετες υστερικες κρισεις τραβηξαμε εμεις τοσο καιρο με τους Φαηλους, ας γυρισει και λιγο ο τροχος ή καταπολεμαμε το φασισμο ή οχι. Και τελοσπαντων αν μη τι αλλο, αν ο ΣΥΡΙΖΑ θελει να πουλαει φρεσκαδα και αλλαγη στο εξωτερικο, απο κατι τετοια θα κριθει.

Οσον αφορα το δευτερο, ελπιζω οτι δεν θα χαθει πολυτιμη τεχνοκρατικη δουλεια που εγινε με την πιεση της τροικας στα χρονια του μνημονιου (οπως για παραδειγμα απο το Διομηδη Σπινελλη). Ισα ισα, οπως η εμπειρια του Δ. Σπινελλη δειχνει, ειναι η ιδια η θεσμικη αδρανεια του κρατους της ΠΑΣΟΚ-ο-Δεξιας και τα στενα ορια που βαζει η διαπλοκη του που στεκεται εμποδιο στον τεχνοκρατικο εξορθολογισμο. Απο τη μια μερια, ισως μονο μια αριστεροστροφη πολιτικη ηγεσια να μπορει να υπερκερασει τη θεσμικη αδρανεια (“Νιξον στην Κινα”). Απο την αλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ προς το παρον ειναι αδεσμευτος απο τη διαπλοκη και αρα ισως να ειναι σε θεση να επιτρεψει σε τεχνοκρατες σαν τον Δ. Σπινελλη να κανουν τη δουλεια τους.

Η πλακα ειναι οτι τα δυο αυτα μετωπα, τεμνονται σε ζητηματα οπως του εκδημοκρατισμου της ΕΛΑΣ και του βαθεως κρατους εν γενει. Οπου εκει το αναμενομενο ειναι φοβερη και τρομερη υπαρξιακη αντισταση απο τα διαφορα σταγονιδια. Για αυτο το τελευταιο ειναι που θεωρω οτι μια κυβερνηση ΣΥΡΙΖΑ αξιζει μια περιοδο χαριτος.

Δε λεω τιποτα το ριζοσπαστικο. Ολα τα παραπανω ειναι πραγματα που εχει νοημα να περιμενει κανεις απο μια ειλικρινη σοσιαλδημοκρατια.

Να δουμε.